Twee jaar geleden hebben wij de opleiding van pleegzorg afgerond, en werden we geschikte pleegouders bevonden. We noemden die opleiding weleens de grote ‘afschrikshow’. De getuigenissen over wat er allemaal kon foutlopen, waren rauw en ongefilterd. Hechtingsstoornissen, de moeilijke relatie tussen pleegouders en ouders, de onzekerheid over het lot van het kind, …
Likebirds, de Gentse coworkingplek waar wij lid zijn, organiseert jaarlijks een inspiratietrip voor z’n leden. Tijdens zo’n trip gaan we ondernemers en freelancers opzoeken in een andere Europese stad. We nemen een kijkje bij vernieuwende concepten en doen zo inspiratie op voor onze eigen business. En niet onbelangrijk: tijdens de inspiratietrip worden we ook culinair in de watten gelegd, want Vicky, de host van Likebirds, heeft een uitstekende smaak. Ze kiest er altijd de allerbeste eetadresjes en de meest gezellige (koffie)bars uit.
Weet je nog dat ik na die zomervakantie in de South Downs zo graag terug wilde naar Engeland? Wel, ik ging gewoon terug. Samen met vier lieve vriendinnen plande ik een citytrip naar Londen dit voorjaar. En dat leverde niet enkel een heleboel ‘getetter’ & gelach op, maar ook vier eetadresjes die finger-licking good waren.
Hier is hij dan … de beloofde tweede post over onze trip met de kinderen in Zuid-Engeland. Intussen is het dus een eeuwigheid geleden, maar vorige zomer genoten wij van de tuinen, de parken, de vergezichten, de pubs en de meest idyllische picknickspots in de South Downs.
Als kind ben ik vaak naar Engeland op vakantie gegaan. Mijn ouders waren fan van de domeinen en kastelen van The National Trust. Dat betekende dat wij hele dagen door kamers vol antiek dwaalden, en nadien nog de uitgestrekte tuin bezochten. Om uiteindelijk bij hét hoogtepunt te belanden: de gift shop waar we als beloning voor moed & volharding iets mochten uitkiezen.
De zomer loopt op z’n eind. Volgende week start de school alweer. Ik ben er niet klaar voor. Het liefst zou ik deze zomer met z’n heerlijk trage tempo en lange, warme dagen nog een beetje rekken. We gingen in juli een week naar Engeland (South Downs) en het was super. Ik lijst de hoogtepunten (met de lekkerste eetadresjes) op in een volgende post. Maar eerst dit: vier dingen die je op vakantie met twee meisjes van vier en zeven ontdekt.
Dit wordt een beetje een atypische blogpost. Geen recept of nieuw kledingmerk met een verhaal, maar prachtige foto’s, waarbij wij onze fantasie de vrije loop lieten en een bijbehorend stukje tekst schreven. Toen onze favoriete fotografe Silvie Bonne vroeg of we zo’n dialoog tussen foto en tekst zagen zitten, waren we meteen enthousiast. En ook wel een beetje bang, want zouden we wel iets op papier krijgen?
Elke avond voor het slapengaan wordt hier een verhaaltje voorgelezen. Vaak zelfs twee, want de smaak van onze meisjes wil weleens verschillen. En nu Kato in het eerste leerjaar zit, vindt ze het leuk om ook zélf (een stukje van) een verhaal voor te lezen. Dit zijn onze vijf favoriete voorleesboeken van het moment.
Ze stinken als je ze kookt en ik lustte ze heel lang niet, maar ze zitten geregeld in m’n wekelijkse pakket biogroenten van de Zonnekouter. Dus sinds kort eet ik spruitjes.
Soms zijn er mensen die springen. Ze dromen van een project én ze gaan ervoor. Vol overtuiging. Joris Smeuninx en Ellen Cattebeke zijn zo’n mensen. Zij lanceerden enkele dagen terug hun merk met mannenkleding: Wolk. En ik hoop van harte dat het een succes wordt … en dat er snel een vrouwencollectie volgt ☺.
