Er was een tijd dat ik wekelijks in Mechelen kwam voor de balletles van Madame Champagne (no joke) aan het conservatorium. Met een bamboestokje liep ze rond om ons te corrigeren: poep opspannen, buikspieren strak, schouders recht, kin omhoog.
Mijn dochters en ik, wij verschillen zo nu en dan van mening. Lang niet over alles, maar vaak wel over essentiële zaken. Neem nu eten en kleding. Lora (2,5 jaar) vindt een prinsessenjurk mét kroon perfect voor elk uitje: van de speeltuin tot een dagje school. En Kato (5 jaar) eet het liefst elke dag pasta, met een minimum van groenten erbij. Creatieve oplossingen dringen zich op: pastasaus met verborgen – gemixte – groenten, om maar één ding te noemen. En een pyjama met prinsessenlooks of zo.
Als je niet oppast, kan het leven als freelancer weleens eenzaam worden. Mijn persoonlijke preventieplan: een wekelijks bezoek aan coworking LikeBirds, brainstormsessies met Emilie in Gentse koffiebars (voor ons bedrijfje copy-write.be), en af een toe een lunch met een vriendin of een andere freelancer.
Sharing = caring. Zo stond op het bord naast de suggesties van de dag. Want ja, ook in Haven doen ze aan food sharing. Haven is het nieuwe lunchadresje van de mensen achter Eetavontuur. Het is op dezelfde locatie als waar we ruim drie jaar geleden een kookworkshop van Eetavontuur volgden (je leest het hier).
Toen ik haar vorige maand vroeg of ze een column wilde schrijven voor de Xerius Kinderbijslagkrant – een nieuwe klant van ons schrijfbedrijfje copy-write.be -, had ik nog nooit van Madam Bakster gehoord. Het was ook niet zozeer omwille van haar taarten dat ik haar belde, maar wel omdat oprichtster Laura Verhulst dit jaar student-ondernemer van het jaar werd.
Eten, drinken, kletsen, jacuzzidobberen: gemeenschappelijke interesses zijn de basis van elke duurzame vriendschap. Je moet er dus af en toe tijd voor maken. Anderhalve week geleden trok ik daarom met vier vriendinnen naar VOS voor een lunch met cava (dat hoort erbij als een van de vriendinnen jarig is), om nadien alles weer uit te zweten bij Aquasense in Oostakker.
Toen ik zelf klein was, vond ik bakken een van de allerleukste bezigheden. Mijn zus kreeg ooit ‘Het bakboek voor kinderen’(Deltas uitgeverij) en dat werd onze bijbel in de keuken. De boter- en zandkoekjes uit dat boek maakten we ontelbare keren. Maar ook cake en pannenkoeken stonden vaak op het programma. De liefde voor het bakken – en het smullen nadien – zit er nog altijd in. Nu ik zelf twee dochters heb, geef ik die natuurlijk maar al te graag door.
