Soms overvalt hij ons. Een drang naar chocolade die we niet

in de kiem kunnen smoren, noch negeren. Dus geven we ons er gewoon zonder

scrupules aan over. Want we leven maar één keer, toch? Trouwens, wij wérken ook

voor onze beloning. Want ondergetekenden lopen niet snel naar de winkel om daar een Mars te scoren. Nee, als plichtsgetrouwe bloggers

trekken wij onze keuken in om daar zelf een geil chocoladegerechtje te brouwen.

Jullie mogen het verslag lezen, wij bakken en eten het op. Dat is de deal.

Deze sappige brownie komt dus niet uit een pakje, maar

maakten we op basis van een recept dat we vonden in een boekje met

chocoladedesserts (verschenen bij Veltman Uitgevers).

Dit heb je nodig:

100 g walnoten

4 eieren

300 g kristalsuiker

140 g ongezouten boter

½ theelepel vanille-extract

140 g bloem

75 g ongezoet cacaopoeder van goede kwaliteit

optioneel toe te voegen: een reep pure chocolade van goede

kwaliteit

Zo maak je het:

Hak de walnoten in stukjes (minstens in vier, maar vooral

zoals je ze zelf het lekkerst vindt). Rooster ze daarna 10 minuutjes in een

ovenschaal op 170°C en laat ze afkoelen.

De eieren (dooier + eiwit) breek je in een kom en klop je

met een handmixer tot er een beetje schuim op staat. Dan mix je de suiker

erdoor. De boter laat je eerst smelten in de microgolfoven (een minuutje

volstaat) en voeg je vervolgens aan het mengsel toe, samen met het halve

theelepeltje vanille-extract.

Daarna zeef je de bloem en de cacao boven de kom, en roer je

die samen met de walnoten door het beslag. Voor een extra intense

chocolade-ervaring kan je op het einde nog wat kleine stukjes pure chocolade

door het mengsel roeren: die zorgen voor extra smaak en smeuïgheid.

Ik gebruikte de enige bakvorm die ik had – een ronde

taartvorm – en goot het browniemengsel rechtstreeks op het bakpapier. Komt

perfect los en bespaart je veel invet-gedoe. De brownie moet ongeveer 25

minuten in de oven op ca. 170 graden. De mijne warmt meestal traag op, dus liet

ik de bakvorm er een paar minuten langer in staan (wat eigenlijk niet echt

nodig was: brownie mag niet te droog zijn). En ziedaar: de beloning voor ons

keukengezwoeg.