Dat het alweer lang geleden is dat we hier iets geschreven hebben … Er zijn excuses: een verhuis, een baby, genieten van de zomer, vakantie … De blogposts groeiden intussen wel in ons hoofd.
Zo moeten we het bijvoorbeeld nog een keertje over een nieuw kokosnootdrankje van Alpro Soya hebben. We kregen een mailtje van het pr-bureau van Alpro met de vraag of we dat drankje en de DIY kit erbij weleens wilden ontvangen om te testen. En dat zagen wij wel zitten!
Kato mag (voorlopig) geen melkproducten meer drinken omdat ze lactose-intolerantie ontwikkelde. Wij zijn hier sindsdien dus helemaal fan van de sojadrankjes. Het was in het begin zoeken naar een sojadrank die ze lekker vindt: het is een kieskeurige driejarige. Maar intussen is ze wel verslingerd aan de Alpro sojamelk met vanillesmaak.
De nieuwe kokosnootdrink viel meteen in de smaak. Bij Kato dan toch. Zelf ben ik geen fan van kokosnoot. We maakten met de drink ook bananencakejes (die gingen er bij mij wel vlot in ;)). Voor die cakejes gebruikte ik het recept uit het Hummingbird Bakboek (Veltman uitgevers), al liet ik het gemberpoeder er wel uit, want dat hadden we niet in huis.
Recept voor 12 cakejes: meng 120 gr bloem met 140 g fijne kristalsuiker, een eetlepel bakpoeder, een theelepel kaneel, een snufje zout en 80 g boter (op kamertemperatuur) tot je een zanderig mengsel krijgt. Voeg geleidelijk 1,2 dl melk toe – wij gebruikten dus de kokosnootdrink – en klop tot alles goed gemengd is. Voeg dan twee eieren toe, meng opnieuw goed. Ten slotte doe je er 120 g fijngeprakte banaan bij en meng je alweer alles goed. Verdeel het beslag in 12 papieren vormpjes en bak gedurende 20 min in een oven van 170°C. Prik er eens in met een breinaald om te zien of ze klaar zijn. Laat afkoelen en werk eventueel af met chocoladeglazuur en wat nootjes of chocoladeschilfers.
De DIY kit bij het drankje bevatte vilt, draad, naald, lijm, vulling, en een handleiding om daarmee een aapje te maken. Na wat geknoei met naald en draad, onderbroken door een paniekmomentje omdat Kato haar tanden in de tube lijm had gezet, kreeg het aapje vorm. En hij veroverde intussen zijn plekje in de knuffelberenfamilie. Eind goed, al goed! 🙂
geen reacties