Loading...

Gigi Il Bullo en de rauwe kip

Toegegeven, de titel van deze blogpost laat weinig aan de verbeelding over. Maar soms zijn de dingen gewoon wat ze zijn. Zo is een rauwe kip…jawel, een rauwe kip. Ook als die, voorzien van een fijne vulling van artisjok en jonge aardappeltjes, met veel zorg aan je tafel gepresenteerd wordt.

Maar misschien moeten we even terug naar het begin: een recensie van Agnes Goyvaerts in DMuze over een lekkere Italiaan aan het Antwerpse Zuid. “Door en door Italiaans, maar een Italiaans restaurant wil hij niet zijn,” schreef ze over chef Dario Puglia en zijn restaurant Gigi Il Bullo. Kijk, dat is precies waar wij naar op zoek zijn. We zijn namelijk verzot op de Italiaanse keuken, maar wat we tot nu toe in de Belgisch-Italiaanse restaurants proefden, kon nooit tippen aan wat we in lo stivale mochten degusteren.

Grote verwachtingen hadden we dus, toen we op een weekavond plaatsnamen in de stijlvolle, sober ingerichte zaak van onzen Dario. Hij kookt het liefst op gevoel, met de producten van de dag, lazen we. Daarom lieten we ons verrassen door het menu van de dag, met de melding dat we rauwe vis of niet-gepasteuriseerde kazen deze keer liever vermeden wegens zwangerschap.

Het begon nochtans goed. Naast ons zat het voltallige theatergezelschap STAN smakelijk hun tagliata naar binnen te werken, en we hadden de indruk dat ze hier niet voor het eerst kwamen. Wij kregen al snel zelfgebakken brood met rozemarijn op tafel, samen met een origineel hapje vooraf: een gelei van gin en tonic. Zowel de zachte varkenswangen met gedroogde stukjes bloemkool, als de smeuïge risotto met asperges die volgden, waren een schot in de roos.

Varkenswangetjes
Risotto met asperges

Maar dan volgde het hoofdgerecht: een hoentje gevuld met artisjok en aardappeltjes, en geserveerd met een bouillon. Helaas, zodra we dat ontdaan hadden van touwwerk en doormidden hadden gesneden, bleek het nog rauw vanbinnen. Onze gezichten moeten boekdelen gesproken hebben, want in no time verdween het kippetje weer naar de keuken om daar verder te garen.

Hoentje gevuld met artisjok en aardappeltjes. Helaas, rauw.

Onze dienster was duidelijk ontzet – “rauwe kip, zwangere vrouw, this is bad” zag je haar denken, maar wist blijkbaar niet goed hoe ze de situatie moest aanpakken. Bijgevolg kregen we even later ons kippetje goed doorbakken terug, maar zaten we in de tussentijd – zonder drank, hoewel mijn man had gekozen voor aangepaste wijnen – te wachten op een of andere geste: een extra glas wijn, een koffietje of grappa na de maaltijd, een korting, een woordje van de kok…?

In plaats daarvan gebeurde er helemaal niets tot aan het dessert. We kregen eerst een torta della nonna als extra nagerecht (vanwege de kip) en vervolgens een taartje met chocolade (dat als een blok op de maag viel). Niet echt wat we verwacht hadden, en zoetekauwen zijn we ook niet bepaald, maar toch een poging tot rechtzetting. Dario verscheen uiteindelijk ook nog even aan onze tafel, om ons ervan te verzekeren dat het kippetje dan wel rauw, maar wel zeer vers was. Tja.

Bij Gigi Il Bullo kan je ongetwijfeld lekker eten, maar wij vertrokken er uiteindelijk met een overdosis suiker en een dubbel gevoel. Benieuwd of iemand er een andere ervaring aan overhield…

Adres:

Gigi Il Bullo

Leopold De Waelstraat 9, 2000 Antwerpen

03/295.66.27

Prijs:

Wij betaalden 117 euro voor twee menu’s met 4 gangen, 1 keer aangepaste wijnen en 2 flessen (1/2l) spuitwater.

Andere interessante artikels

geen reacties

Reageer op dit artikel

Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.